eski bir dosta

ah sevgili dostum, buna belki zayıflık, sevgi israfı diyenler olacak, ama ben geçmişimde bıraktıklarımı, kırıldıklarımı, beni yerlebir edenleri hala sevmeye devam edebilirim. ediyorum da... seni sevmeye, hala en güzel gençlik anılarımın sahibi olduğuna inanmaya devam etmem gibi.... ben mesela biliyorum senden daha fazla güldüğüm biriyle karşılaşmayacağımı, ama bazen sevdiğin, zaafın olan birinin yanında değil doğrunun yanında olmalısın. ben birini seviyorsam başkalarının dediklerini umursamam, bana muamelesine de bakmam... bazen kendime olan muameleyi değerlendirememe hastalığım var belki de o yüzden... senin başkalarına muamelen, başkalarına olan tavrın beni sana karşı tüketti sen mi beni yoksa ben mi seni zehirliyordum bilinmez ama ikimizin dostluğu bir doğru oluşturmuyordu... ikimizin dostluğu evrene iyilik katmıyordu ben biliyorum senin bu haykırmaların sadece beni sevmenden, benim de susuşlarım sadece seni sevmemden... ben seni hala çok iyi tanıyorum, bu yüzden ben
Yorum Gönder
True Detective izlendikçe kendini açan bir şaheser olduğu için şahsıma münhasır yaptığım birkaç tespiti şimdiden yapmak istedim.



-Dizi üç farklı zaman diliminde geçmektedir.
1995-2002-2012
Ve sürekli olarak zaman'a vurgu yapılır.
“Ölüm, yok edeceği şeyleri yetiştirmek için zamanı yarattı.” 
 “Zaman düz bir çemberdir ve her şey tekrarlanır.” bu cümle aslında bütün bir diziyi özetler nitelikte.

Ve Rust'ın efsanevi konuşması

"Bu evrende zamanı doğrusal ilerliyormuş gibi yaşarız. Ama uzay, zamanımızın dışında dördüncü boyuttaki bir perspektiften zaman var olmazdı. Eğer o perspektiften bakabilseydik görürdük ki uzay zamanımız basık bir halde. Aynı uzayda üst üste binen, maddeden yontulmuş bir heykel gibi bilinçliliğimiz, pistteki arabalar misali hayatlarımızda daireler çiziyor. Bizim boyutumuz dışındaki her şey ki bu da sonsuzluk oluyor. Bize bakan sonsuzluk. Şimdi bizim için bu bir küre. Ama onlar için bu bir çember."

İşte tam burada müthiş bir şey ruhumu okşadı. Dizi tamamiyle Zaman, Ölüm ve Beyhudelik hakkında ve bunu şu şekilde veriyor.

Üç farklı zaman diliminde olduğunu demiştim.
Hali hazırda sözde (!) doğrusal gördüğümüz zaman dilimimizin oyuncuları;

GEÇMİŞ-GELECEK-ŞİMDİ

Diziyi izliyoruz. İzlerken neredeyiz bir düşünün. Dizide verilen üç ayrı zaman dilimini 1995-2002-2012 yıllarını aynı anda gören bir sonsuzluk çizgisinde miyiz? "Bize bakan sonsuzluk" diyor Rust. 
Sinemanın kendi içerisinde oluşturduğu kendi zaman/mekan'ı 

ve Augustinus şöyle der;

"Zaman nedir? Kimse sormazsa ne olduğunu biliyorum. Ama birisine açıklamaya kalkarsam artık bilmiyorum… Eminim ki geçip gitmiş olmasa “geçmiş” zaman olmayacak. Bir şey gelecek olmasa gelecek zaman da olmayacak. Peki nasıl oluyor da geçmiş ve gelecek var olabiliyor? Geçmiş artık yok. Gelecek ise henüz yok. Şimdiki zaman sürekli var ise, geçmişe karışmayacak ise şimdiki zaman değil sonsuzluk olmaz mı? İyi ama şimdiki zaman var olabilmek için geçmişe karışması gerekiyorsa mevcudiyetini yok oluşuna muhtaç olan bir Şimdi‘nin VARlığından nasıl bahsedilebilir? Demek ki zaman yokluğa meylettiği ölçüde var olan şeydir. Zamanın varlığı yoktur, çünkü gelecek henüz gelmemiştir, geçmişin artık varlığı kalmamış­tır, şimdiki zaman da ortalıkta değildir. Oysa bizler zaman­dan sanki varmış gibi söz ederiz: Gelecekteki şeylerin ileride olacaklarını, geçmişteki şeylerin eskiden var olduklarını, şim­diki şeylerin ise geçmekte olduklarını söyleriz. Geçmek bile bir hiç değildir. Var olmama savına direnişi geçici olarak des­tekleyenin, dilin kullanımı olduğunu görmek de dikkate de­ğer bir özelliktir. Zamandan söz ediyoruz, hem de akla yat­kın bir biçimde söz ediyoruz; bu da zamanın varlığı konu­sundaki bir sava temel oluşturur: "Zamandan söz edince, onu anlıyoruz kesinlikle; bir başkasının ondan söz ettiğini duyunca da yine anlıyoruz"  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çobanı Seyr

Dun mukemmel bi sessizlikle sehri izledim. Sadece kopek ve bir koyun surusu canlari otuyordu. Gittigim yerde ciceklere enteresan müdahaleler yapmayi henuz öğrenmemişler. Bu yuzden ciceklerin kokulari vahsi ve guzeldi. Bir seylerden uzak ve mahrum olmak bir seyleri bir seysiz birakmak. Ne kadar gerekli. Vahsiligini koruyabilmesi icin bisilerin bisilerden alikoyulmasi gerekiyor. Her seye ragmen sütün icine zencefil ne kadar yakışıyor Yuce Makam.  İhlamura gun batimi yakisiyor.  Selda Bagcana karanlik bir gece yakisiyor.  Bana ne yakisiyor guzel Makamim.  Bana bir seyler yakistirmani bekliyorum. Sütün zencefile yakıştığı gibi.  Aglamak ya da gulmek deme. İkisinden de bahtim gulmedi. ne ironi. İlla ki mi gülmek Bana dunya pek yakismiyor. Hicbir insana yakismadigi gibi. İnsnalar neden dunyaya yakışıyorlarmis gibi davranirlar. Neden rol yaparlar.  Velhasil, hulasa, varsin de mi? Yoksan mahvolurum. Yoksan mahvolurum guzel Makamim. Allahim. 
Devamını okuyun

Fantom Uzuvları Algılama olayı ve Dışımızdaki dünyayı nasıl oluşturuyoruz

Hologram olmadığı halde varmış gibi görünen imgedir ve gerçeklik düzeyi aynadaki yansımamız kadardır. İç gerçeklik ve dış gerçeklik nedir öfke iç sıcaktan yanma dış mıdır? bazı insanların yitirdikleri kollarını hala yerindeymiş gibi algılamaları ve bireylerin bu fantom uzuvlarında krampların görülmesi beyinlerinin girişim desenlerindeki kayıtlı holografik anılardan ötürüdür. anılar ve hafıza beynin bütününe holografik olarak yayılmış durumdadır. bu yüzden fotografik düşünenlerin hafızası daha kuvvetlidir.
Devamını okuyun

kime şiir yazılır, kime yazıyorum ben bu şiirleri, insana olmadığı kesin be kardeşim

şiir yazdım google'a. bir aşktan bahsediyorlar çoğu zaman. çoğu zaman bu aşk bir başka muhataba. bazen karşı cinsine. bazen hemcinsine. ben hiç bir insana şiir yazmadım. yazsam yazsam bir dosta.  dost ayrı. dost başka ben hiç zamanımı ve mekanımı durdurup bir erkeğin cisminde donakalıp şiir yazmadım. ama yazanlar gördüm. velhasıl, bu bloga nadiren iki üç kişi düşüyor. düşmez. arada düşüyor. yalnızım burda ben.ama nereden düşüyorsanız geliyorsunuz bazen bu bloga. sağolun eksik olmayın. saçmalama krallığım burası kusuruma da bakmayın. ben değilim burdaki. gülerim ben. grçek hayatta fena gülücügillerdenim. Melankoli gece 12 gibi 15 dakika geliyor. o ara buraya bişeyler bırakıp gidiyorum.  ama buraya arada düşen, yanlışlıkla düşen sevgili 00000000.1 lik kesim bu şiirler bir erkeğe değil. bunun için mesaj atma bana. gün olur şiir yazılacak bir erkeğe denk gelirim on saniye derin derin nefes alırım bırakırım, kalemi klavyeyi, tarçınlı cevizli kekimi yaparım.
Devamını okuyun