eski bir dosta

ah sevgili dostum, buna belki zayıflık, sevgi israfı diyenler olacak, ama ben geçmişimde bıraktıklarımı, kırıldıklarımı, beni yerlebir edenleri hala sevmeye devam edebilirim. ediyorum da... seni sevmeye, hala en güzel gençlik anılarımın sahibi olduğuna inanmaya devam etmem gibi.... ben mesela biliyorum senden daha fazla güldüğüm biriyle karşılaşmayacağımı, ama bazen sevdiğin, zaafın olan birinin yanında değil doğrunun yanında olmalısın. ben birini seviyorsam başkalarının dediklerini umursamam, bana muamelesine de bakmam... bazen kendime olan muameleyi değerlendirememe hastalığım var belki de o yüzden... senin başkalarına muamelen, başkalarına olan tavrın beni sana karşı tüketti sen mi beni yoksa ben mi seni zehirliyordum bilinmez ama ikimizin dostluğu bir doğru oluşturmuyordu... ikimizin dostluğu evrene iyilik katmıyordu ben biliyorum senin bu haykırmaların sadece beni sevmenden, benim de susuşlarım sadece seni sevmemden... ben seni hala çok iyi tanıyorum, bu yüzden ben

kediler sütler cumalar

Bir Cuma diğerini kovalıyor artık. Bir sonraki Cumayı çok dert edinmiyorum.
Cumalarım manidar. Öyle bir nine adeti dilime bikaç dua tutuşturur sokağa kedilere süt vermeye giderim. Kuşlara da bikaç ekmek kırıntısı.
keşke şunu bunu onu istiyorum demeseydim.
artık diyebiliyorum başka şeler
istemiyorum. diye.
öle kırgınlığımdan falan değil. bilakis çok sevmeyi öğrendim tırtılları, kedileri, öle. 
meğersem bir kediyi doyurmakla da ömür geçebilirmiş. çok da mühim değilmiş.

nası bişe ki kalbimin sızım sızım bütün çatlaklarından bal akmaya başladı. acı su değil. nasıl da sevdim ben o çatlakları. 

nası bişe geldi böle içime.
görünmeyen bir el avucunu yüreğimin içine soktu orasından burasından çekiştirdi.

arada ağlayabilir miyim?
nazlanabilir miyim?

çıt bile çıkarmadan 
bir evin 
bir yolun
bir karanlığın
içine
ağlamadan 
dalıp
gidenlerden olmak


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çobanı Seyr

Fantom Uzuvları Algılama olayı ve Dışımızdaki dünyayı nasıl oluşturuyoruz

kime şiir yazılır, kime yazıyorum ben bu şiirleri, insana olmadığı kesin be kardeşim