eski bir dosta

ah sevgili dostum, buna belki zayıflık, sevgi israfı diyenler olacak, ama ben geçmişimde bıraktıklarımı, kırıldıklarımı, beni yerlebir edenleri hala sevmeye devam edebilirim. ediyorum da... seni sevmeye, hala en güzel gençlik anılarımın sahibi olduğuna inanmaya devam etmem gibi.... ben mesela biliyorum senden daha fazla güldüğüm biriyle karşılaşmayacağımı, ama bazen sevdiğin, zaafın olan birinin yanında değil doğrunun yanında olmalısın. ben birini seviyorsam başkalarının dediklerini umursamam, bana muamelesine de bakmam... bazen kendime olan muameleyi değerlendirememe hastalığım var belki de o yüzden... senin başkalarına muamelen, başkalarına olan tavrın beni sana karşı tüketti sen mi beni yoksa ben mi seni zehirliyordum bilinmez ama ikimizin dostluğu bir doğru oluşturmuyordu... ikimizin dostluğu evrene iyilik katmıyordu ben biliyorum senin bu haykırmaların sadece beni sevmenden, benim de susuşlarım sadece seni sevmemden... ben seni hala çok iyi tanıyorum, bu yüzden ben

ve kadın ağladı

verebileceğin bir tutam senden ötesindeydi.
tutabilseydin ki eğer ellerini
ah ne güzel kondururdu kulağına avuç içlerini.
Sahi! hiç baktın mı?
kuşlar kondurduğu dantelli ellerinden damlayan sulara
gözlerin hiç mi kaçıvermedi teninden ruhuna.
korusaydın eğer ellerini
kuşlar kondururdu gözlerine.

veremediğin bir tutam senden ötesindeydi.
neyi uzattın
açmayı unutan çiçekler gibiydi
öksüz, yetim
güzelliğini dahi görememiş.
Hani! apar topar yırttığın şu perde
ne yani güneşi verdiğini mi sandın?
dudaklarını da mandalla tutuşturmuşsun gökyüzüne.
o eller
gökyüzünde ne güzel.

öpseydin eğer, öpebilseydin eğer
kuşlar yuva yapardı dudaklarına.

-martı-

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çobanı Seyr

Fantom Uzuvları Algılama olayı ve Dışımızdaki dünyayı nasıl oluşturuyoruz

kime şiir yazılır, kime yazıyorum ben bu şiirleri, insana olmadığı kesin be kardeşim